नेपाल मितेरी मन्च

इटालिको मिलान सिटीमा एउटा सामाजिक सस्था छ नेपाल मितेरी मन्च । मिलान सिटी र लोम्बार्दिया क्षेत्र भित्र बस्ने    सम्पूर्ण   नेपालीहरुको प्रतिनिधित्व गर्छ यो सस्थाले । कुनै नेपालीलाई आपद बिपद परेर सहयोग जुटाउनु परेमा , नेपालका कुनै चाड पर्व मनाउनु परेमा , कुनै जमघट गर्नु परेमा यही सस्थाको छातामुनी रहेर हुन्छन । कुनै राजनैतीक रङ्ग नमिसिएकोले पनि यो सस्था आँफैमा पवित्र छ । मिलानमा बस्ने नेपालीहरु यो सस्थाको बिकल्प पनि देख्दैनन । अरु सस्थाहरु पनि नखोलिएका भने होइनन । मात्रुभुमीका लागि युवा अभियान, इटली , एन आर एन इटली जस्ता सस्थाहरु नभएका भने होइन र  पनि ओझेलमा परेका छन । नहुनु भन्दा कानो मामा जाती भने झै २००७ साल देखी यो सस्थाले आफ्नो अस्तित्व धानिरहेको छ । अन्य समयमा रात दिन काममा ब्यस्त भई भेटघाट नहुने  नेपाली यो सस्थाले आयोजना गरेको कार्यक्रममा उपस्थिती जनाउछन । त्यसैले पनि सस्था भनेको कत्तिको महत्वपूर्ण छ भन्ने सन्देश झल्काउछ । नेपाल देखी निकै टाढा , परिवार सँगको बिछोड , आफ्नो भाषा बोल्न , अनुभवहरु साटासाट गर्न साथै त्यो न्यास्रो पन मेटाउन पनि सस्थाको छाता मुनी गोलबद्द हुन आईपुग्छन । पुर्व मेची देखी पश्चीमा महाकाली सम्मका नेपालीहरु जम्मा हुन्छन । पर्देशमा रहदा सङ्गालेका  अनुभवहरु , नेपाल र नेपाली भेट्दा निर्धक्क पोख्न पाउने दु:खका भारिहरु , देश सम्झदै साथी भाई भेट्दा गुनगुनाउने ति लोक भाकाहरु सबै सबैको चाजो बाजो सस्था कै छत्रछायामा मिल्ने गर्छ । त्यसैले पनि नेपाल मितेरी मन्च कती महत्व पूर्ण र आवश्यक छ अनुमान लगाउन सकिन्छ ।

यती महत्व पूर्ण सस्थाको नेत्रित्व गर्नु भनेको यो शहर र आसपासमा रहने सम्पूर्ण नेपालीहरुको नेत्रित्व गर्नु हो । कुनै पनि कार्यक्रम गर्दा नेपाल र नेपाली भन्ने भावना उजागार गर्ने , राष्ट्रियतामा आच आउन नदिने प्रयास नेत्रित्वमा रहनेहरुले गर्नु पर्दछ । नेत्रित्वमा रहदा जसरी सबैको हाइ हाइ भइन्छ त्यसरि नै आलोचना सहने गुण पनि हुनु पर्दछ । तब न सफल नेत्रित्व बन्न सकिन्छ ।

nepal miteri muncha

जब म इटली झरे । धेरै साथी भाई चिन जान भो । मिलानमा एउटा सङ्स्था छ भन्ने पनि थाहा पाए ( नाम लिन प्रती बन्ध गरेको छ ) , बिदेशमा रहदा पनि नेपाली समुहमा रमाउने मन कस्को हुँदैन होला र ? सङ्गत बढ्दै गयो । साथी भाईले थाहा पाए म नेपालमा पनि पत्रकारीता गर्थे भनेर । त्यसैले उनिहरु नै भन्न थाले , यहाँ पनि एक जन पत्रकारको आवस्यकता छ । कार्यक्रमहरु हुन्छन तर समाचार , सुचना यता उता पठाउन नै केही मेसो मिलीरहेको छैन । अनी मैले पनि मन मनै सोच्न थाले , जानेको काम यही पनि सम्भव हुने भय किन नगर्नु भन्ने भो । अनी सम्भावनाका बाटहरु खोज्न थाले । प्रयास खेर जादैन । बाटो भेटे । एउटा मात्र सस्था छ त्यो पनि आजको दिनमा आलोचित बन्न पुगेको छ । र म सिकार ।

मुख्य कुरो - लेखनलाई कसैले पनि बन्द गर्न सकिन्न , सम्भव छैन । कसैको ब्यक्त्तीगत जीवन सँग जोडेर लेखिनु पनि छैन । कसैको बदनाम गराउनु छैन । तर नेपाल र नेपाली भन्ने समुह सँग गद्दारी गर्छ र खेलवाड गर्छ भने छाडिने छैन । कुनै पनि समाजको अगुवा हुँ भन्ने अनी सामाजिक मुल्य मान्यताको क पनि ज्ञान नराख्ने हरुले गरेको गल्ती छ्यम्य हुन सक्दैन । साथी भाईको समुह  बनाउ , रमाउ । नाच, हास । सरोकार भएन । तर सार्वजनिक सस्था भन्ने , सार्वजनिक बदमाश गर्ने अनी अली अली मात्र त गल्ती भएको हो भन्ने लाई पनि छाडिन्न । सुधारेर अगाडि बढ्नु त कता हो कता लेख्ने माथि  कार्वाहीको धम्की दिने , नियम बनाउने , अनिमती लिनु पर्ने रे ! नेपालमा ज्ञानेन्द्रले कु गर्दा पनि थियन होला शायद यस्तो  नियम ।


फेसबुकमा लेखेको कुरो पछी मलाई फोन गर्नेहरुले गरेका तर्क -

मैले आफ्नो असन्तुस्ठी फेसबुकमा लेख्न नपाउने रे !
सङ्स्थाको बिषयमा नकारात्मक टिप्पणी गर्न पाइदैन रे ,
 सधैं साकारात्मक सन्देश दिने कुरा मात्र लेख्नु पर्ने रे !
केही नराम्रो लागे इन बक्समा मेसेज लेख्न पर्छ रे !
सस्थाको मिटिङमा आएर भन्नु पर्छ रे !
राम्रो गर्न खोज्दा खोज्दै नराम्रो हुन पुगेको रे !
सुधारने मौका दिनु पर्छ रे ! सल्लाह दिनु पर्ने रे !
यसरी जथाभावी लेख्न हुन्न रे !
फिलिम देखाउन लागेको होइन रे रमाइलो गर्ने ।
१५ युरो त केही होइन , पर्‍यो भने २० , २५ युरो पनि उठाउन सकिन्छ रे !
सङ्स्था भनेको घर हो , घरको कुरो बाहिर गर्नु हुन्न रे !

हिन्दूहरुको दशैं, हामी खेल्छौ किर्पा

- महिन्दो वाइबा

धादिङ जिल्लाको उत्तरी क्षेत्रमा पर्ने सेमजोङ गाविसमा विशेष गरी तामाङ जातिको बाहुल्यता छ । यहाँ युगौदेखिको बाक्लो बस्ती छ । नेपालको पश्चिमी तामाङ भनेर चिनिने धादिङका तामाङहरु अन्य क्षेत्रका भन्दा अलिकति पृथक छन् । ति आफ्नै इतिहास, भाषा, धर्म, संस्कृति, भेषभूषा तथा रितिरिवाजले सु-सम्पन्न छन् । धादिङ जिल्लाको सेमजोङ गाविस तामाङहरुको ऐतिहासिक थलो हो । सेमजोङमा रहेको वाइवा राजाको डापजोङ दरबारको इतिहास किताब र इतिहासको पानामा भेटिँदैन । तर वाइवा राजा र डापजोङ दरबारले बेग्लै किसिमको इतिहास बोकेको छ । यस डापजोङ दरबारको निर्माण विसं ४००-५०० तिर राजा तागुर र रानी सिलिङ्मोले गर्नुभएको प्रमाण यस क्षेत्रमा रहेको शिलालेखबाट थाहा हुन्छ ।

गजल

तिमी छौ र त म छु हाम्रो यो कथा बन्यो
नसुनाउ त्यो असन्तुष्ठी कस्ले कस्लाई के भन्यो

कसरी हुन्छ सहमती आफ्नै मात्र ढिपी कस्दा
वारी पारी बस्यो अनी आआफ्नै खोइरो खन्यो

ईटालीको मिलानमा दशैं त कस्तो झुर !

महिन्दो वाईवा / ईटाली

नेपाल मितेरी मन्चको यो वर्षको दशैं कार्यक्रम साह्रै झुर भो । अन्य वर्षभन्दा धेरै पैसा उठाइयो । न रमाइलो भो । न नाचगान नै गर्न पाइयो । के हो यस्तो कार्यक्रम ? एक दिनको छुट्टीमा घरमै बसेर साथीभाई भेटेको भए रमाइलो हुने थियो । एकातिर पैसोको नाश अर्कोतिर समयको बर्बाद भयो भनेर धेरैले गुनासो गरे मसँग । निकै खल्लो भयो रे ! अनी मलाई पनि केही लेखौ लेखौ लाग्यो । नेपाल मितेरी मन्चले दशैं कार्यक्रम आयोजना गर्यो मिलान शहरमा । करिब २०० देखी २५० को हाराहारिमा होन् मिलान शहर र यो वरपर बस्ने नेपालीहरु । दशमीको पर्सी पल्ट राखेको थियो कार्यक्रम । मुस्किलले कार्यक्रममा ६५ जनाको उपस्थिति भएछ ।